Հարավային դպրոց 3․2 դասարան
Ծառերից թափվում են տերևները,
Քամին ուրախ-ուրախ քըշքըշում է,
Անձրևը կաթ-կաթ անելով հրճվում է,
Ամպեր ուրախ խաղում են երկնքում։
Ամբողջ բնությունը դեղնել է,
Թռչուներ չվում են տաք երկրներ։
Արևը թաքնվել է ամպերի ետևում
Եվ խնայում է շողերի ջերմությունը մեզ համար։
Կար մի սոված աղվես։ Նա ամեն օր ման էր գալիս, որ կեր գտներ։ Եվ որոշեց գնալ գտնել Աստծուն և
ճանապարհին հանդիպեց կատվին։
Կատուն ասաց․
-Ու՞ր ես գնում աղվես։ Աղվեսը պատասխանեց ես գնում եմ Աստծուն գտնեմ։ Եթե այդպես է ասա մի
բարի կատու կա և նա ուզում է տեր ունենա։ Գայլը ասաց,որ կասի։ Ու շարուկանկեց ճանապարհը։ Շատ գնաց, թե
քիչ հանդիպեց մի մարդու։
Մարդը ասաց․
-Ու՞ր ես գնում աղվես։ Աղվեսը ասաց ,թե ես գնում եմ Աստծուն գտնեմ։ Դե, որ գտնես կասես մի մարդ կա , նա
միայնակ է և տխուր։ Շարունակեց գնալ և գտավ Աստծուն։ Եվ ասաց․
-Աստված ջան ինչու ես ինձ ստեղծել , եթե չես կերակրում։ Աստված ասաց․ Continue reading “Անխելք Ախվես”
Ես իմ ընտանիքի հետ ապրում էի Էջմիածին քաղաքում։ Սկզբում ինձ դուր էր գալիս Էջմիածին քաղաքում ապրել, բայց հետո այքդան էլ դուր չէր գալիս։ Ես մի օր էլ որոշեցի գնալ ամենա լավ քաղաքը գտնել։ Ես գնացի, գնացի և գտա Շոկոլադե քաղաքը, ես այնտեղ մնացի։ Ես ուրախացա, որ այնտեղ եմ ապրելու։ Բայց մի քանի օր հետո ես տխրեցի ու կարոտեցի ընտանիքիս ։ Ես որոշեցի ետ գնալ Էջմիածին։
Կար մի փոքրիկ Դդումիկ։ Նա ապրում էր անտառում։ Բայց մի անգամ այդ անտառ եկան մարդիկ, նրանք որոշեցին
այդտեղ ապրել։ Բայց Դդումիկին այդքան էլ դուր չէր եկել, որ մարդիկ էին մնացել անտառում։ Նրանցից մեկը որոշեց Դդմիկին ուտել։ Եկեք գնանք տուն և Դդումիկին վերցնեք, որ նրա սերմերին ցանենք։ Նրանք ասեցին, այո։
Մարդկանցից մեկը ասեց, որ նրա սերմերը ցանենք, ո՞վ է նայելու, երբ է աճել Դդումը։ Մենք բոլորս, բայց ամեն մեկը
պետք է սերմ ունենա և ամեն մեկը մի օր նրան կջրի։ Նրանք այդպես արեցին։ Դդումիկը ասաց, որ ինքը կօգնի։ Continue reading “Հորինուկ «Օգնող Դդումիկ» մասին”
Կարմիր մարդիկ վերադարձան Մարս մոլորակ։ Մի քանի օրից նրանք շատ կարոտեցին սեբաստացիներին և որոշեցին տեսազանգով խոսել , իմանալ ինչպե՞ս են նրանք։ Հսկաների նվիրած ինքնագնացով սեբաստացիները գնացին Մարս մոլորակ «Թթուդրիկի ծեսը» ընկերների հետ անելու համար։ Սեբաստացիներն էլ նրանց էին շատ կարոտել։ Նրանք շատ ուրախացան և հետաքրքիր զրույց ունեցան, թթու դնում։Մարիամ
Հորինուկ
Սեբաստացիները շատ են սիրում ճամփորդել և շատ են ճամփորդում։Մի օր այնքան ճամփորդեցին, որ հայտնվեցին Մարսում: Մարս մոլորակում մի դպրոց գտան , ներս մտան։ Բոլորը կարմիր էին, բոլորը աշխատում էին թռչող համակարգիչնեչով։ Սեբաստացիները այդ տեսնելով հարցրեցին․
—Ինչո՞ւ եք թռչող համակարգիչներով աշխատում ։ Մենուա
-Մեզ մոտ ամեն ինչ թռչում է , ահա՝ ձեզ ապացույց:Իսկ դուք կարո՞ղ եք թռչել։
-Այո՛, մենք նույնիսկ կարող ենք թռչել մեր մոլորակից ձեր Երկիր:
-Իսկ դուք մի՞շտ եք կարմիր լինելու:Կամ էլ դուք մի՞շտ եք թռչել իմանալու:Ես ուզում եմ ,որ դուք գաք իմ աշխարհ՝ Սեբաստացիների դպրոց: Էդգար Continue reading “Հորինուկ”